"ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΩΣ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟΥ ΑΝΤΡΑ" (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)
Καταρχην θα ηθελα να συστηθω και να σας πω λιγα λογια για εμενα.
Ειμαι ο Βασιλης 28 ετων και μενω μονιμα στην Αθηνα.Καποια στιγμη γυρω στα 26 μου μου πασουσιαστηκε....
και μενα στυτικη δυσλειτουργια.Δε θα σας αφηγηθω σε αυτο το αρθρακι το πως ξεκινησε απλα θα σας αναφερω λιγες σκορπιες σκεψεις οπως αυτες ερχονται στο μυαλο μου την ωρα που τα γραφω.
Χρειαστηκαν περιπου 2 χρονια για να καταφερω να αποδεχτω "μερικως" το προβλημα μου με "τον εαυτο μου".Και το τονιζω αυτο το "με τον εαυτο μου" γιατι δεν καταφερα ποτε μου να το συζητησω εστω με καποιον φιλο,φιλη ή να απευθυνθω ακομα καλυτερα σε καποιον γιατρο-ψυχολογο κτλ.
Ετσι η πρωτη φορα που μιλαω γι'αυτο ειναι μεσα απο ενα ανωνυμο blog και πιθανον να τα γραφω και μονος μου,να τα διαβαζω μονο εγω.Δεν με απασχολει ομως.Μερικες φορες η ανωνυμια αποτελει εναν καλο τροπο προσωπικης εξιλεωσης και συμφιλιωσης.
Μεχρι τα 26 μου οι σχεσεις μου με το αλλο φυλο ηταν κατα κανονα φυσιολογικες πανω στο κομματι της ερωτικης ζωης.Και οταν λεω κατα κανονα εννοω πως υπηρξαν ελαχιστες φορες που λογω αγχους δεν μπορουσα να αποδοσω αλλα παροδικα και για μερικα λεπτα μεχρι να αισθανθω ανετα με την εκαστοτε κοπελα μου.
Δεν ελεγα ποτε πως ημουν ο "απολυτος γαμιας" ο "γκομενος που κανει τις γυναικες να παραμιλανε" αυτος που ηξερε "¨τι θελουν οι γυναικες" και "τους το εδινε".Ημουν ενας φυσιολογικος αντρας που μεχρι τον καιρο εκεινο απαριθμουσα 6-7 σοβαρες σχεσεις αλλες τοσες "αρπαχτες".
Δεν ημουν ποτε μου ο πανεμορφος,ψηλος,γεροδεμενος,ανετος,σκληρος(αλλα και ευαισθητος) αντρας που καθε γυναικα φαντασιωνοταν να εχει διπλα της(ή μεσα της πες το οπως θελεις).
Δεν ειχα ποτε μου την ισχυρη και ακεραιη προσωπικοτητα το δυνατο "μπλα μπλα" που αρκουσε για να ριχνω μονο με αυτο καθε γυναικα.
Ημουν αυτο μου ονομαζουμε ενας αντρας με τα ελλατωματα και τα προτερηματα του.Με τις παρεες του,τις γκομενες του,τις ανησυχιες του,τους φοβους του,τις αδυναμιες του και τους προβληματισμους του.
Σταδιακα απο τον πρωτο καιρο που μου παρουσιαστηκε το προβλημα αρχισα να εχω μεγαλες ψυχολογικες μεταπτωσεις,προβλημα αυτοπεποιθησης,ασταθεις σχεσεις,μικρη σεξουαλικη δραστηριοτητα κ.α.
Δεν μπορουσα(και ακομα δεν μπορεσα ποτε)να μιλησω με καποιον για το προβλημα αυτο που επηρεαζε τις κοινωνικες και ερωτικες μου σχεσεις.Στην αρχη σκεφτηκα οτι δεν ειναι τιποτα και θα περασει.Μα οσο ο καιρος περνουσε τοσο περισσοτερο το σκεφτομουν και τοσο περισσοτερο με επηρεαζε.Επειτα αρχισα να αναρωτιεμαι "Γιατι ρε γαμωτο να συμβαινει αυτο σε μενα?" "και ειμαι μονο 26...".Αρχισα να βρισκω δικαιολογιες για να μην κανω σεξ με τις εκαστοτε γκομενες που ειχα τυπου "ειμαι πολυ κουρασμενος αποψε" "δεν εχω προφυλακτικα" "Δεν μπορω αποψε γιατι εχω κανονισει με φιλους" "σημερα θα ηθελα να μου παρεις μονο πιπα" "σκεφτομαι την πρωην μου και δεν μπορω" "ξερεις δεν αισθανομαι κατι για σενα γιαυτο δε μου βγαινει" "τωρα που εκανες το ταδε πραγμα με ξενερωσες" "Μενω με τους δικους μου στο σπιτι και δεν μπορουμε να παμε εκει" και αλλες τετοιες απιστευτες αστειοτητες που θα εκαναν την καθε γκομενα να απομακρυνθει γρηγορα.Χωρις βεβαια να σημαινει πως οποιοσδηποτε αντρας εχει πει κατι απο τα παραπανο ψευδεται στην γκομενα του και παρουσιαζει το προβλημα αυτο.Απλως εγω προσαρμοζα ηδη υπαρχουσες δικαιολογιες για να αποκρυψω την κατασταση μου.Μερικες φορες μαλιστα επειθα και τον ιδιο μου τον εαυτο πως καποιες απο αυτες ειχαν βαση θελοντας να δικαιολογηθω και σε μενα.
Ημουν σε μια πολυ περιεργη κατασταση.Και αυτη την κατασταση επιδεινωνε και ο κλειστος χαρακτηρας μου που δεν μου επετρεπε να απευθυνθω σε καποιν ειδικο ή να μιλησω ανοιχτα σε καποια γκομενα μου ή φιλο μου.
Ετσι αρχισα να παραμερω την ερωτικη ζωη μου και τις σεξουαλικες αναγκες μου και να ασχολουμαι με αλλα πραγματα προκειμενου να το ξεχασω.Ετσι αρχισα να περνω περισσοτερες ωρες με τους φιλους μου,αρχισα να πινω,να τρωω πολυ και ολη μερα και γενικα να κανω οτιδηποτε ηταν δυνατο για το ξεχασω.
Πως ξεχνιεται ομως κατι τετοιο?Πως γινεται να εισαι 26 και να μην εχεις ερωτικη ζωη να βγαινεις με την παρεα σου και την ωρα που μιλουν για γκομενες εσυ να κοιτας το ποτο σου,να στελνεις μηνυματα απο το κινητο σου,να προσπαθεις να το ριξεις στα αστεια,να αλλαζεις θεμα συζητησης και αλλα τετοια?
Θελοντας και μη αυτη η συμπεριφορα μου με οδηγησε συνειδητα στο να αρχισω να απομακρυνομαι και απο ορισμενους φιλους μου θελοντας να αποκλεισω απο την ζωη μου οποιονδηποτε ή οτιδηποτε εχει να κανει με το σεξ.Ειτε αυτο ηταν μια γυναικα ειτε ηταν μια κουβεντα που περιστρεφοταν γυρω απο αυτο.
Ετσι αρχισα να περναω πολλες ωρες κλεισμενος μεσα στο σπιτι μονος μου.(Ναι μενω μονος ευτυχως,χαχαχα).
Αυτο που θελω να πω ειναι πως το προβλημα τις στυτικης δυσλειτουργιας δημιουργησε μια αλλυσιδοτη αντιδραση προβληματων σε καθε εκφανση της ζωης μου.Ειχα φτασει σε σημειο που μεχρι και την στιγμη που πηγαινα τουαλετα και εβλεπα τον απαυτον μου να το σκεφτομαι,οταν επεφτα για υπνο να βλεπω ονειρα σχετικα,στην καθημερινοτητα μου να γινομαι ολο και πιο ευεξαπτος και υποχονδριος με τον περιγυρο μου.
Ειχα αρχισει να μεταλλασομαι ολοκληρωτικα σε αυτους τους τυπους ή τις τυπισσες που γνωριζουμε καμια φορα και λογω της συμπεριφορας τους λεμε με τους φιλους μας "Ρε μαλακα αυτη εχει να γαμηθει απο τοτε που κερδισε η Παπαριζου την eurovision" ή "αυτος εχει να γαμησει απο τοτε που πηρε η εθνικη το ευρωπαικο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου